Maintenance Strategies

	กลยุทธ์การบำรุงรักษา
	การเลือกกลยุทธ์การบำรุงรักษา การเลือกกลยุทธ์การบำรุงรักษา เสียแล้วค่อยซ่อม (Run-to-failure) การบำรุงรักษาแบบ Run-to-Fail เป็นกลยุทธ์ที่ยอมรับได้สำหรับอุปกรณ์ที่มีความสำคัญน้อยที่สุดต่อการใช้งาน (ไม่ค่อยได้ใช้หรือซ้ำซ้อนกับฟังก์ชั่นของอุปกรณ์อื่นๆ) หรือมีต้นทุนต่ำ ยกตัวอย่างเช่น ตัวป้อนสายพานราคาไม่กี่พัน ซึ่งสามารถยืดอายุการใช้งานได้ 10% โดยให้บริการทุก 3 เดือน คุณยินดีที่จะทำงานให้หนักแค่ไหนเพื่อประหยัดเงินแค่นิดเดียว สำหรับชิ้นส่วนที่ไม่สำคัญ คำตอบควร “ไม่ยาก” อุปกรณ์ที่ถูกกำหนดให้เป็น run-to-failure ได้รับการแก้ไขในกรณีที่เกิดความเสียหาร (โดยการซ่อมแซม หรือการเปลี่ยนชิ้นส่วน) บำรุงรักษาเชิงป้องกัน (Preventive Maintenance) กลยุทธ์นี้เป็นที่นิยม ทั้งบริษัทขนาดใหญ่ บริษัทขนาดเล็กถึงขนาดกลาง การบำรุงรักษาเชิงป้องกัน ประกอบด้วยสินทรัพย์ที่ถูกตรวจสอบเป็นระยะตามกำหนดเวลา และซ่อมแซมหากจำเป็น แม้ว่าจะเป็นกลยุทธ์ที่ค่อนข้างง่ายในการติดตั้งและดำเนินการ แต่ก็สามารถพิสูจน์ได้ว่ามีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูงในระยะยาว แนะนำให้ใส่ใจอย่างจริงจังกับการทำตามแผนการซ่อมบำรุง การบำรุงรักษาแบบคาดการณ์ล่วงหน้า (Predictive Maintenance) เป็นวิธีการที่ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขในการจัดการสินทรัพย์ โดยทั่วไปอุปกรณ์ตรวจสอบจะเชื่อมโยงกับ CMMS แบบเรียลไทม์ และสร้างคำสั่งงานตามการอ่านมิเตอร์ (PSI, การวิเคราะห์การสั่นสะเทือน, อุณหภูมิ) ที่รวบรวมโดยอุปกรณ์เซ็นเซอร์ ซึ่งจะง่ายกว่าการตรวจสอบด้วยสายตา โดยผู้ปฏิบัติงานเกี่ยวกับคุณภาพ หรือความเร็วที่อุปกรณ์ทำงาน เช่น สายพานลำเลียงลดลงต่ำกว่า 1,000 วิดเจ็ตต่อชั่วโมง มีข้อได้เปรียบมากกว่าการบำรุงรักษาแบบคาดการณ์ล่วงหน้า (PM) ประหยัดต้นทุนจากการลดชั่วโมงที่ถูกใช้ไปในการบำรุงรักษา และความเข้าใจที่มากขึ้นเกี่ยวกับประสิทธิภาพ และปัญหาที่อาจเกิดขึ้นกับเครื่องจักร เช่น การวิเคราะห์การสั่นสะเทือน ซึ่งทำได้ดีกว่าการตรวจสอบด้วยสายตามาก การบำรุงรักษาที่เน้นความแน่นอน (Reliability-Centered Maintenance) เกิดขึ้นจากการตระหนักความน่าจะเป็น ของความล้มเหลวของอุปกรณ์ที่ไม่ใช่แบบเชิงเส้นตรง คือ จะซับซ้อน และความเสียหายจะเกิดเป็นแบบโดมิโน เป็นกระบวนการบำรุงรักษาเชิงลึก และพยายามวิเคราะห์โหมดความล้มเหลวทั้งหมดที่เป็นไปได้สำหรับอุปกรณ์แต่ละชิ้น ซับซ้อนเกินกว่าที่จะนำไปใช้งานได้จริง RCM จึงถูกสงวนไว้สำหรับองค์กรระดับสูง ที่มีความรู้เกี่ยวกับการป้องกัน การบำรุงรักษา การตรวจสอบ และการบำรุงรักษาแบบคาดการณ์ล่วงหน้าขั้นสูง
	ไม่มีกลยุทธ์การบำรุงรักษา ไม่มีกลยุทธ์การบำรุงรักษา การไม่มีกลยุทธ์การบำรุงรักษาเป็น "กลยุทธ์" ที่ง่ายที่สุดสำหรับการบำรุงรักษาสินทรัพย์ การขาดกลยุทธ์ ไม่จำเป็นต้องวางแผนล่วงหน้าสำหรับการบำรุงรักษา การบำรุงรักษาที่ไม่เป็นไปตามแผน แต่จะบำรุงรักษาเมื่อมีแนวโน้มมากที่สุดที่จะเกิดขึ้น แม้ว่าที่จริงแล้วจะไม่มีกลยุทธ์อยู่ แต่ยังพอใช้ได้ เช่น การบำรุงรักษาที่เกิดขึ้นทันทีจะเกิดขึ้นเมื่อใดก็ได้ที่สินทรัพย์แตกหัก การบำรุงรักษาเชิงป้องกันอาจเกิดขึ้นเมื่อผู้ดำเนินการ (หรือคนอื่น) ตัดสินใจที่จะทำ ซึ่งอาจรวมถึงการหล่อลื่นหรือการทำความสะอาด อย่างไรก็ตามการบำรุงรักษานี้ไม่มีโครงสร้าง และไม่ได้เกิดขึ้นตามกำหนดเวลาที่เป็นทางการ การตรวจสอบแบบคาดการณ์อาจเกิดขึ้นได้เช่นกัน ตัวอย่างเช่น อ่างล้างมือในห้องน้ำอาจมีการตรวจสอบสภาพทุกครั้งที่มีการใช้งาน ผู้ใช้อาจสังเกตเห็นการลดลงของอัตราการไหล และเริ่มซ่อมแซมการป้องกันสำหรับอ่างล้างจาน ฉันควรใช้กลยุทธ์นี้หรือไม่ การใช้งานที่เหมาะสม แนวทาง "ไม่มีกลยุทธ์การบำรุงรักษา" อาจเหมาะสำหรับบ้านและสำนักงานขนาดเล็ก อุปกรณ์ที่เป็นเจ้าของอาจไม่เคยมีการวางแผนกลยุทธ์การบำรุงรักษาใดๆ เมื่ออุปกรณ์ไม่สำคัญ และไม่มีความเสี่ยงด้านความปลอดภัย กลยุทธ์นี้อาจเหมาะ การใช้งานที่ไม่เหมาะสม แนวทาง “ไม่มีกลยุทธ์การบำรุงรักษา” ไม่เหมาะสมในสถานการณ์ที่มีความเสี่ยงของอุปกรณ์ไม่พร้อมใช้งาน หรือปัญหาด้านความปลอดภัย ทริกเกอร์ ทริกเกอร์จำนวนมากสามารถใช้สำหรับ “ไม่มีกลยุทธ์การบำรุงรักษา” ประเภทนี้ อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ล้วนแต่โดดเด่น ด้วยวิธีการที่ไม่มีโครงสร้างและไม่ได้วางแผนไว้ Breakdown trigger เป็นที่นิยมใช้ คือ ซ่อมเมื่อเสียแล้ว Time trigger เวลาอาจถูกใช้เป็นทริกเกอร์ เช่น ไม่ได้หล่อลื่นเครื่องจักรเป็นเวลานาน อาจเป็นตัวกระตุ้นให้เกิดการบำรุงรักษา Event trigger สามารถใช้เหตุการณ์ได้ เช่น รายงานข่าวไฟไหม้ที่เกิดจากสินทรัพย์ที่คล้ายกัน อาจทำให้เกิดการตรวจสอบการบำรุงรักษา Usage trigger ทริกเกอร์การใช้งานเมื่อมีตัวเลขสำคัญ เช่น แบตเตอรี่ใช้มาครบ 2 ปี ต้องเปลี่ยนแล้ว, ล้อรถยนต์ใช้เกิน 4 ปีแล้ว อาจเริ่มต้นการบำรุงรักษาหากต้องการ ที่สำคัญจะไม่มีการวางแผนล่วงหน้า Condition trigger ทริกเกอร์โดยสภาพ ตัวอย่างเช่น อ่างล้างมือในห้องน้ำที่เริ่มไหลลงช้า
	จะซ่อม หรือจะเปลี่ยนใหม่ดี จะซ่อม หรือจะเปลี่ยนใหม่ดี จะรู้ได้อย่างไร การตัดสินใจที่จะซ่อมแซม หรือเปลี่ยนอุปกรณ์ ควรพิจารณาจากการลดต้นทุนโดยรวมของอุปกรณ์ให้กับธุรกิจ ตลอดจนอายุการใช้งานที่เหลืออยู่ มีหลายปัจจัยที่ต้องพิจารณา ซึ่งเราได้แยกย่อยลงมาด้านล่าง ค่าซ่อม Cost per breakdown ค่าใช้จ่ายในการซ่อมแซมทางตรง รวมถึงค่าใช้จ่ายในการถอดชิ้นส่วนที่ชำรุด ค่าใช้จ่ายในส่วนที่นำมาทดแทน และค่าใช้จ่ายในการติดตั้ง/ทดสอบ ต้นทุนทางโอกาสการผลิตที่เสียไป รวมถึงผลกำไรที่สูญเสียจากการผลิตหยุดชะงัก ต้นทุนเศษวัสดุ ผลกระทบของการซ่อมแซมคุณภาพของผลิตภัณฑ์ และต้นทุนเบ็ดเตล็ด ต้นทุนด้านสิ่งแวดล้อม อาชีวอนามัย และความปลอดภัย ค่าใช้จ่ายต่างๆ ในทางกฎหมาย One-time cost : ค่าใช้จ่ายของอะไหล่ในสต๊อก ที่เกี่ยวข้องกับการซ่อมแซม Ongoing costs : ผลกระทบจากการซ่อมแซมคุณภาพของผลิตภัณฑ์ เสียกำลังการผลิต และค่าบำรุงรักษาตลอดอายุการใช้งานที่เหลือ ค่าใช้จ่ายในการเปลี่ยน ต้นทุนการจำหน่ายอุปกรณ์ที่เลิกใช้ ต้นทุนการรื้อถอนและการกำจัด มูลค่าที่คาดว่าจะขายสินทรัพย์ถาวรนั้นได้เมื่อหมดอายุการใช้งาน ค่าตัดจำหน่ายอุปกรณ์ (ไม่ใช่เงินสด) ต้นทุนการจัดซื้อและติดตั้งใหม่ ใช้เวลาวิจัย ต้นทุนอุปกรณ์ ต้นทุนสินค้าคงคลังอะไหล่ ต้นทุนในการเสียกระแสเงินสด ค่าใช้จ่ายในการติดตั้ง รวมถึงชิ้นส่วนและวัสดุสิ้นเปลือง ค่าใช้จ่ายในการตรวจสอบและรับรอง การฝึกอบรม และความปลอดภัย การประชุมก่อนการใช้งาน สูญเสียการผลิต ระหว่างการติดตั้งและการว่าจ้าง ผลกระทบต่อการผลิต คุณภาพของผลิตภัณฑ์ ความพร้อมของอุปกรณ์ กำลังการผลิต ต้นทุนการดำเนินงานของอุปกรณ์ ค่าแรง สูญเสียการรับประกัน

กลยุทธ์การบำรุงรักษา